Que queren de nós?, artigo de Brais do Castro en:
http://imaxinario.blogspot.com/.
lunes, 23 de abril de 2007
viernes, 13 de abril de 2007
A INSPECCIÓN DE TRABALLO DA CORUÑA NON ACTÚA DEBIDAMENTE
Ben por falta de persoal, como argumentou a inspectora a unha traballadora, “porque son moitas as denuncias e eu teño que escollelas”, ou ben por neglixencia, a Inspección Provincial de Traballo non cumpre coa lexislación e desampara aos traballadores. Máis información en: http://imaxinario.blogspot.com/.
Ben por falta de persoal, como argumentou a inspectora a unha traballadora, “porque son moitas as denuncias e eu teño que escollelas”, ou ben por neglixencia, a Inspección Provincial de Traballo non cumpre coa lexislación e desampara aos traballadores. Máis información en: http://imaxinario.blogspot.com/.
A INSPECCIÓN PREVARICA?
BRAIS DO CASTRO
A Inspección de Traballo prevarica? Actúa de xeito tortus?* Porque non vale iso de que “hai moitas denuncias e non podemos con todas”. Se hai moitas denuncias, está claro que é porque as empresas incumpren todo canto está escrito nos papeis. E se as empresas incumpren todo canto está escrito nos papeis (que, por certo, hai moi pouco que beneficie ao traballador) e hai moitas denuncias, a Inspección debe investigar moito máis. E se non hai persoal e por iso “hai que elixir as máis rimbombantes”, a Inspección debe esixir persoal e persoal cualificado para que non queden dúbidas sobre os masivos incumprimentos das empresas. A saber: xornada laboral que sobrepasa as corenta horas semanais, acoso (laboral e sexual), vacacións dirixidas polos empresarios, infames salarios, etcétera, etcétera. Para qué seguir.
Xa non é cuestión de preguntarlle ao presidente do Goberno se coñece o custe dun café. É cuestión de preguntarlle cánto necesita el ao mes para vivir. Seguro que bastante máis ca os aínda non seiscentos euros do denominado salario mínimo. E se el necesita catro ou cinco mil ao mes máis gastos, todos sen excepción deberían cobrar un salario digno que non tiveran que mendigar. Todos sen excepción deberían ter cubertas as súas costas cunha lexislación adecuada e sólida que castigase ao empresario cando esclavizase ao traballador. E non ao revés, como se fai agora.
Porque eso sí, neses papeis dos que tanto se fala, hai ata incluso ‘ordes’. Orde de aquí, orde de alá. E os representantes dos traballadores, os sindicalistas, deberían comezar por escribir menos e máis axeitado, revisar canto papel non vale nin para limpar o cu e redactar con tino e con xeito para que como representantes de ‘clase’, que din ser, defendan xustamente eses intereses e non se aproveiten só das contribucións saídas dos petos, precisamente, desa sociedade que pretenden defender pero que só ofenden.
Esa é a historia. E a historia en 2007 é penosa. Hai unha Lei do Estatuto dos Traballadores que non se respecta na maioría das empresas, e algún artigo da Constitución que collido con fío podería utilizarse para custodiar a dignidade da sociedade asalariada. Pero neste século XXI, que se di moi pronto, seguimos acomodados coma sempre.
Semella que mentres as ‘maiorías’ conten coa súa ración, os poucos, que son moitos, deben seguir esclavizados. E os organismos públicos, como a Inspección de Traballo, deberían revisar, como mínimo, o seu código ético . Non hai que ser só honrado, senón tamén parecelo.
[*torto ou torcido, inxusto, ou que non se atén ás leis ou á razón]
Xa non é cuestión de preguntarlle ao presidente do Goberno se coñece o custe dun café. É cuestión de preguntarlle cánto necesita el ao mes para vivir. Seguro que bastante máis ca os aínda non seiscentos euros do denominado salario mínimo. E se el necesita catro ou cinco mil ao mes máis gastos, todos sen excepción deberían cobrar un salario digno que non tiveran que mendigar. Todos sen excepción deberían ter cubertas as súas costas cunha lexislación adecuada e sólida que castigase ao empresario cando esclavizase ao traballador. E non ao revés, como se fai agora.
Porque eso sí, neses papeis dos que tanto se fala, hai ata incluso ‘ordes’. Orde de aquí, orde de alá. E os representantes dos traballadores, os sindicalistas, deberían comezar por escribir menos e máis axeitado, revisar canto papel non vale nin para limpar o cu e redactar con tino e con xeito para que como representantes de ‘clase’, que din ser, defendan xustamente eses intereses e non se aproveiten só das contribucións saídas dos petos, precisamente, desa sociedade que pretenden defender pero que só ofenden.
Esa é a historia. E a historia en 2007 é penosa. Hai unha Lei do Estatuto dos Traballadores que non se respecta na maioría das empresas, e algún artigo da Constitución que collido con fío podería utilizarse para custodiar a dignidade da sociedade asalariada. Pero neste século XXI, que se di moi pronto, seguimos acomodados coma sempre.
Semella que mentres as ‘maiorías’ conten coa súa ración, os poucos, que son moitos, deben seguir esclavizados. E os organismos públicos, como a Inspección de Traballo, deberían revisar, como mínimo, o seu código ético . Non hai que ser só honrado, senón tamén parecelo.
[*torto ou torcido, inxusto, ou que non se atén ás leis ou á razón]
Suscribirse a:
Entradas (Atom)