Mételles o medo no corpo!
Por Brais do Castro
Solidariedade entre os Pobos. Logo de que o Tribunal Supremo fallase a favor da ilegalización de Iniciativa Internacionalista / Solidariedade entre os Pobos (fallo rectificado posteriormente polo Constitucional), en Galiza un grupo de persoas asinou un manifesto ‘contra o proceso de impugnación e ilegalización’ da candidatura que incluía a Afonso Sastre como cabeza de lista ás eleccións europeas.
En dito documento, asinado con data 21 de maio de 2009, salientábase a oposición «ao proceso de impugnación da candidatura de Iniciativa Internacionalista-Solidariedade entre os Pobos», impugnación promovida polo PSOE, «un atentado», sinalaban os asinantes «contra as liberdades democráticas». O Tribunal Constitucional resolveu (case ao límite do prazo) quitarlle a potestade ao Supremo. E finalmente a candidatura II-EP foi admitida formalmente.
En Galiza asinaron 280 persoas. [http://www.iniciativainternacionalista.org/]. Entre elas aparecen nomes de persoeiros como Adolfo Pérez Esquivel, (pacifista), Manuel Rivas (escritor), Xosé Manuel Beiras (economista), Margarita Ledo Andión (catedrática), Miguel Anxo Fernán-Vello (poeta), Francisco Pillado Mayor (autor teatral), etcétera (ademais de varios colectivos, como o grupo Quenlla).
Que é Iniciativa Internacionalista? Defínese como a unión das forzas de esquerdas, non sometidas e independentistas: a esquerda estatal respectuosa cos dereitos nacionais dos distintos pobos oprimidos polo Estado español, así como de salientables movementos sociais e sindicais. O seu programa englóbase en cinco puntos: xustiza social (que pague a crise quen a provocou: o capitalismo), liberdades democráticas plenas (sen recortes civís nin discriminacións en lingua, cultura, etcétera), dereitos reais iguais para homes e mulleres (xurídicos e prácticos), dereitos políticos (autodeterminación e capacidade de decisión para a normalización de cada lingua e cultura) e Europa social e solidaria (a favor da Europa dos pobos e a favor da supresión da OTAN como elemento decisivo do capital financeiro).
Iniciativa Internacionalista-Soliedariedade dos Pobos (II-SP) cuestiona mesmo a lexitimidade do rei, dada a súa sucesión derivada das Leis Fundamentais do Movemento (estrutura xurídica baseada no réxime franquista) e enfróntase tamén a Constitución española debido á súa elaboración dirixida polo estamento do réxime anterior. Denuncian, polo tanto, a carencia de liberdades fundamentais (expresión e prensa, asociación ou manifestación), así como a existencia de presos políticos en España, referíndose especialmente a aquelas persoas encarceradas por profesar e defender proxectos considerados politicamente incorrectos polo sistema. A coalición reabre o debate sobre a desigualdade constitucional: se o xefe do Estado e a súa familia ten responsabilidade penal (dado que provén do anterior réxime totalitario), debería ser xulgado e condenado coma calquera outro cidadán.
Finalmente, a coalición condena o carácter represivo das forzas de orde pública, que actúan cun obxectivo principal de neutralizar á oposición política e social (con malos tratos, torturas, mortes en comisarías ou cuarteis, incluso con desaparicións, como a de Jon Anza, sen noticias del dende o pasado 18 de abril, logo de subir a un tren en Baiona, Francia).
A actitude dos medios de comunicación tampouco contribúen, segundo II-SP, a combater as grandes desigualdades socias, dado que están ao servizo do poder, son servís e corruptos e o seu labor consiste en lexitimar unha liña de continuidade simbolizada nun monarca establecido polo delincuente e criminal Franco.
Os seis primeiros d alista de II-SP. Afonso Sastre Salvador (escritor), Doris Benegas Haddad (Esquerda Castelá), Josep Garganté Closa (sindicalista da CGT catalá), Zésar Corella Escario (Chunta Aragonesista), Ánxela Maestro Martín (Esquerda Unida, sección Corrente Vermella) e Xosé Luís Méndez Ferrín (Fronte Popular Galega).
En Galiza, os candidatos de Iniciativa Internacionalista / Solidariedade entre os Pobos (II-SP) son Xosé Luís Méndez Ferrín, Xan Carballo, Ricardo Castro Buerguer, Cati Martínez Collazo, Manolo Besteiro e César Lago (militantes da CUT e da FPG). Pese a que algúns deles non son precisamente os máis correctos e representativos, dado o seu apego ao arribismo (caso de Xan Carballo, que nestes días anda metido nunha dinámica de desmembración da CUT na comarca da Coruña), cómpre ordenar as ideas para depositar un voto ‘excepcional’ nunha candidatura socialista global (Aragón, Andalucía, Asturias, Canarias, Castela, Euskadi, Galiza e Países Cataláns) que posibilite crebar coa dinámica cotiá de aliñamento burgués.
A cuestión do voto. Nas eleccións ao Parlamento Europeo de xuño de 2004 (sobre un censo electoral de algo máis de 34 millóns de persoas) votou un 45,14% (algo máis de 15 millóns), cunha abstención do 54,86% (algo máis de 19 millóns). Con estas porcentaxes, para que Europa dos Pobos lograra o seu candidato debeu superar os 380.000 votos (o 2,45%). Isto é, para que a candidatura de II-SP estea representada no Parlamento Europeo no período 2009-2013 deberá repartirse como media entre cada unha das oito comunidades integradas na candidatura uns 45.000 votos. Cousa, por outra parte nada fácil, se temos en conta que a única candidatura independentista galega que superou os dous mil cincocentos votos foi Nós-Unidade Popular (unha porcentaxe do 0,02%).
Solidariedade entre os Pobos. Logo de que o Tribunal Supremo fallase a favor da ilegalización de Iniciativa Internacionalista / Solidariedade entre os Pobos (fallo rectificado posteriormente polo Constitucional), en Galiza un grupo de persoas asinou un manifesto ‘contra o proceso de impugnación e ilegalización’ da candidatura que incluía a Afonso Sastre como cabeza de lista ás eleccións europeas.
En dito documento, asinado con data 21 de maio de 2009, salientábase a oposición «ao proceso de impugnación da candidatura de Iniciativa Internacionalista-Solidariedade entre os Pobos», impugnación promovida polo PSOE, «un atentado», sinalaban os asinantes «contra as liberdades democráticas». O Tribunal Constitucional resolveu (case ao límite do prazo) quitarlle a potestade ao Supremo. E finalmente a candidatura II-EP foi admitida formalmente.
En Galiza asinaron 280 persoas. [http://www.iniciativainternacionalista.org/]. Entre elas aparecen nomes de persoeiros como Adolfo Pérez Esquivel, (pacifista), Manuel Rivas (escritor), Xosé Manuel Beiras (economista), Margarita Ledo Andión (catedrática), Miguel Anxo Fernán-Vello (poeta), Francisco Pillado Mayor (autor teatral), etcétera (ademais de varios colectivos, como o grupo Quenlla).
Que é Iniciativa Internacionalista? Defínese como a unión das forzas de esquerdas, non sometidas e independentistas: a esquerda estatal respectuosa cos dereitos nacionais dos distintos pobos oprimidos polo Estado español, así como de salientables movementos sociais e sindicais. O seu programa englóbase en cinco puntos: xustiza social (que pague a crise quen a provocou: o capitalismo), liberdades democráticas plenas (sen recortes civís nin discriminacións en lingua, cultura, etcétera), dereitos reais iguais para homes e mulleres (xurídicos e prácticos), dereitos políticos (autodeterminación e capacidade de decisión para a normalización de cada lingua e cultura) e Europa social e solidaria (a favor da Europa dos pobos e a favor da supresión da OTAN como elemento decisivo do capital financeiro).
Iniciativa Internacionalista-Soliedariedade dos Pobos (II-SP) cuestiona mesmo a lexitimidade do rei, dada a súa sucesión derivada das Leis Fundamentais do Movemento (estrutura xurídica baseada no réxime franquista) e enfróntase tamén a Constitución española debido á súa elaboración dirixida polo estamento do réxime anterior. Denuncian, polo tanto, a carencia de liberdades fundamentais (expresión e prensa, asociación ou manifestación), así como a existencia de presos políticos en España, referíndose especialmente a aquelas persoas encarceradas por profesar e defender proxectos considerados politicamente incorrectos polo sistema. A coalición reabre o debate sobre a desigualdade constitucional: se o xefe do Estado e a súa familia ten responsabilidade penal (dado que provén do anterior réxime totalitario), debería ser xulgado e condenado coma calquera outro cidadán.
Finalmente, a coalición condena o carácter represivo das forzas de orde pública, que actúan cun obxectivo principal de neutralizar á oposición política e social (con malos tratos, torturas, mortes en comisarías ou cuarteis, incluso con desaparicións, como a de Jon Anza, sen noticias del dende o pasado 18 de abril, logo de subir a un tren en Baiona, Francia).
A actitude dos medios de comunicación tampouco contribúen, segundo II-SP, a combater as grandes desigualdades socias, dado que están ao servizo do poder, son servís e corruptos e o seu labor consiste en lexitimar unha liña de continuidade simbolizada nun monarca establecido polo delincuente e criminal Franco.
Os seis primeiros d alista de II-SP. Afonso Sastre Salvador (escritor), Doris Benegas Haddad (Esquerda Castelá), Josep Garganté Closa (sindicalista da CGT catalá), Zésar Corella Escario (Chunta Aragonesista), Ánxela Maestro Martín (Esquerda Unida, sección Corrente Vermella) e Xosé Luís Méndez Ferrín (Fronte Popular Galega).
En Galiza, os candidatos de Iniciativa Internacionalista / Solidariedade entre os Pobos (II-SP) son Xosé Luís Méndez Ferrín, Xan Carballo, Ricardo Castro Buerguer, Cati Martínez Collazo, Manolo Besteiro e César Lago (militantes da CUT e da FPG). Pese a que algúns deles non son precisamente os máis correctos e representativos, dado o seu apego ao arribismo (caso de Xan Carballo, que nestes días anda metido nunha dinámica de desmembración da CUT na comarca da Coruña), cómpre ordenar as ideas para depositar un voto ‘excepcional’ nunha candidatura socialista global (Aragón, Andalucía, Asturias, Canarias, Castela, Euskadi, Galiza e Países Cataláns) que posibilite crebar coa dinámica cotiá de aliñamento burgués.
A cuestión do voto. Nas eleccións ao Parlamento Europeo de xuño de 2004 (sobre un censo electoral de algo máis de 34 millóns de persoas) votou un 45,14% (algo máis de 15 millóns), cunha abstención do 54,86% (algo máis de 19 millóns). Con estas porcentaxes, para que Europa dos Pobos lograra o seu candidato debeu superar os 380.000 votos (o 2,45%). Isto é, para que a candidatura de II-SP estea representada no Parlamento Europeo no período 2009-2013 deberá repartirse como media entre cada unha das oito comunidades integradas na candidatura uns 45.000 votos. Cousa, por outra parte nada fácil, se temos en conta que a única candidatura independentista galega que superou os dous mil cincocentos votos foi Nós-Unidade Popular (unha porcentaxe do 0,02%).
