PRIMEIRO DE MAIO
DÍA INTERNACIONAL DE LOITA CONTRA O NAZISMO
O capitalismo, que non é unha expresión manida nin surrealista, significa acumulación de riqueza por uns poucos (banca e multinacionais, sobre todo, que provocan todas as incertezas denominadas, con eufemismo, ‘desaceleración’, crises, etcétera). O capitalismo, que vén enriquecéndose dende tempos inmemoriais grazas á numerosa man de obra universal que procura exclusivamente a supervivencia, establece todos os principios negativos da sociedade (antes, agora e logo): contaminación (subministra o consumo masificado para producir máis ataduras), ‘terrorismo’ (establecendo a desigualdade social en todos os campos da educación, negando ou establecendo un determinado tipo de cultura), inestabilidade (acumulando bens de consumo para orixinar inflacións), etcétera.
O capitalismo, que se acha establecido na sociedade dende a aparición da propiedade privada, estableceu un sistema de control a través da denominada ‘libre competencia’, que non é nin máis nin menos ca fórmula para o enriquecemento duns poucos en menoscabo dunha gran maioría. Así vemos como, na actualidade, países de África, Asia ou América Latina, ou incluso Europa, se achan en condicións infrahumanas sen apenas posibilidades reais de supervivencia.
A propaganda dos medios de comunicacións capitalistas e tan sangrante, tan descarada, tan nazi, que a estas alturas parece que non existe posibilidade algunha de contrarrestar tal escalada de malformación e desinterese xeral pola situación real de gran parte da humanidade. Os estados capitalistas, a través da ONU (organización nazi universal), en lugar de sentarse a negociar e constituír elementos de produción básicos nestas áreas deprimidas, apoian a gobernos monicreques, que se enriquecen a través de concertos unilaterais, mentres as súas poboacións morren a cotío sen acadar máis, nalgúns casos, ca uns grans de arroz ou cousas polo estilo. Esta é nin mais nin menos ca a realidade. O mundo dos ricos (poucos) e o mundo dos pobres (moitos). Acaso non son redutos semellantes aos propiciados polos nazis durante a guerra europea denominados campos de concentración?
E o primeiro de maio de 1886 parece que está presente en 2008. Case a mesma situación, a mesma historia: o acoso sistemático aos traballadores. Como expresaba humoristicamente un presentador iconoclasta nun programa de televisión, «debemos montar un banco para que nos boten unha man». Tal acontece nesta ‘perfecta’ sociedade ou sucidade capitalista: Nos EE UU botan man á caixa e ‘inxectan’ moreas de cartos ás entidades financeiras. O mesmo acontece no Reino Unido. Por que ás sociedades financeiras? Porque o capitalismo é así, apóianse uns a outros. E porque os gobernos non os nomea o pobo ―coma eles din―: noméaos o capitalismo, que é quen lles concede eses créditos tan xenerosos para realizar esa espléndida propaganda das campañas electorais. Iso si, para a precariedade non queda nada.
Pois a iso íamos. O primeiro de maio debe ser o día da conciencia, o día no que o mundo tome boa nota e prohiba con todas as súas letras este tipo de aberracións. O día de que a propaganda nazi deixe de esmagar os sentimentos dos seres oprimidos. A redución do horario laboral a oito horas que esixía Alberte Parsons, líder da organización Cabaleiros do Traballo de Chicago, talvez pasou á historia nalgúns países capitalistas. Sen embargo noutros aínda traballan quince ou vinte horas diarias. E nalgúns incluso escravizados. E hainos tamén que escravizan a menores.
Con todo, a historia que mostrou sempre que a única maneira para acadar un anaco de mellora era a loita contra as imposicións, o primeiro de maio de 2008 debe servir para acabar coa propaganda do nazismo capitalista. Para que se esquezan de tratármonos coma parvos. Non teñen perdón. Son traizoeiros, ruíns e merecerían estar encadeados.
DÍA INTERNACIONAL DE LOITA CONTRA O NAZISMO
O capitalismo, que non é unha expresión manida nin surrealista, significa acumulación de riqueza por uns poucos (banca e multinacionais, sobre todo, que provocan todas as incertezas denominadas, con eufemismo, ‘desaceleración’, crises, etcétera). O capitalismo, que vén enriquecéndose dende tempos inmemoriais grazas á numerosa man de obra universal que procura exclusivamente a supervivencia, establece todos os principios negativos da sociedade (antes, agora e logo): contaminación (subministra o consumo masificado para producir máis ataduras), ‘terrorismo’ (establecendo a desigualdade social en todos os campos da educación, negando ou establecendo un determinado tipo de cultura), inestabilidade (acumulando bens de consumo para orixinar inflacións), etcétera.
O capitalismo, que se acha establecido na sociedade dende a aparición da propiedade privada, estableceu un sistema de control a través da denominada ‘libre competencia’, que non é nin máis nin menos ca fórmula para o enriquecemento duns poucos en menoscabo dunha gran maioría. Así vemos como, na actualidade, países de África, Asia ou América Latina, ou incluso Europa, se achan en condicións infrahumanas sen apenas posibilidades reais de supervivencia.
A propaganda dos medios de comunicacións capitalistas e tan sangrante, tan descarada, tan nazi, que a estas alturas parece que non existe posibilidade algunha de contrarrestar tal escalada de malformación e desinterese xeral pola situación real de gran parte da humanidade. Os estados capitalistas, a través da ONU (organización nazi universal), en lugar de sentarse a negociar e constituír elementos de produción básicos nestas áreas deprimidas, apoian a gobernos monicreques, que se enriquecen a través de concertos unilaterais, mentres as súas poboacións morren a cotío sen acadar máis, nalgúns casos, ca uns grans de arroz ou cousas polo estilo. Esta é nin mais nin menos ca a realidade. O mundo dos ricos (poucos) e o mundo dos pobres (moitos). Acaso non son redutos semellantes aos propiciados polos nazis durante a guerra europea denominados campos de concentración?
E o primeiro de maio de 1886 parece que está presente en 2008. Case a mesma situación, a mesma historia: o acoso sistemático aos traballadores. Como expresaba humoristicamente un presentador iconoclasta nun programa de televisión, «debemos montar un banco para que nos boten unha man». Tal acontece nesta ‘perfecta’ sociedade ou sucidade capitalista: Nos EE UU botan man á caixa e ‘inxectan’ moreas de cartos ás entidades financeiras. O mesmo acontece no Reino Unido. Por que ás sociedades financeiras? Porque o capitalismo é así, apóianse uns a outros. E porque os gobernos non os nomea o pobo ―coma eles din―: noméaos o capitalismo, que é quen lles concede eses créditos tan xenerosos para realizar esa espléndida propaganda das campañas electorais. Iso si, para a precariedade non queda nada.
Pois a iso íamos. O primeiro de maio debe ser o día da conciencia, o día no que o mundo tome boa nota e prohiba con todas as súas letras este tipo de aberracións. O día de que a propaganda nazi deixe de esmagar os sentimentos dos seres oprimidos. A redución do horario laboral a oito horas que esixía Alberte Parsons, líder da organización Cabaleiros do Traballo de Chicago, talvez pasou á historia nalgúns países capitalistas. Sen embargo noutros aínda traballan quince ou vinte horas diarias. E nalgúns incluso escravizados. E hainos tamén que escravizan a menores.
Con todo, a historia que mostrou sempre que a única maneira para acadar un anaco de mellora era a loita contra as imposicións, o primeiro de maio de 2008 debe servir para acabar coa propaganda do nazismo capitalista. Para que se esquezan de tratármonos coma parvos. Non teñen perdón. Son traizoeiros, ruíns e merecerían estar encadeados.
